| Race | Honda Indy Grand Prix of Alabama Presented by AmFirst 🇺🇸 |
| Circuit | Barber Motorsports Park, Birmingham AL 🇺🇸 (2,3 mi) |
| Datum | 18-04-2021 |
| Aantal ronden/ Raceafstand | 90 207 mi |
| Pole position | Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP 125,744 mph/01:05.8479 |
| Podium | 1. Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing 2. Will Power 🇦🇺 [12] – Team Penske 3. Scott Dixon 🇳🇿 [9] – Chip Ganassi Racing |
| Snelste ronde | Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP 123,918 mph/1:06.8182 (ronde 65) |
It started with a big bang!
Na een lange winter was het eindelijk weer tijd voor IndyCars! Met de beste “rookie”-klas in jaren belooft het weer een spannend seizoen te worden. En ik gebruik “rookie” hier met opzet tussen aanhalingstekens, omdat je met een zevenvoudig NASCAR-kampioen, een drievoudig SuperCars-kampioen en een Formule 1-veteraan niet kan spreken van echte rookies.
De race zelf vond plaats op Barber Motorsports Park en begon met een big bang! Na de start was het Josef Newgarden die in bocht 4 een klein beetje overstuur had in de vuile lucht, daardoor in het gras kwam en de controle verloor. Met als gevolg dat er meerdere auto’s tegen elkaar aan botsten en naast Newgarden was ook Ryan Hunter-Reay meteen uitvaller. Colton Herta en Felix Rosenqvist probeerden het nog wel, maar moesten na lange reparaties en een paar rondjes ploeteren het toch echt opgeven. Rinus VeeKay kwam gelukkig relatief ongeschonden uit de strijd en kon tijdens de Full Course Yellow zijn wagen volgooien en zijn lekke band laten vervangen.
Bij de herstart zit Alexander Rossi direct in de versnellingsbak van Pato O’Ward, maar lang zou het niet duren. Jimmie Johnson werd ingehaald door Rinus VeeKay en spinde pardoes. Omdat het even duurde voordat hij zijn wagen weer weg kreeg werd het een Caution. VeeKay besloot toen nogmaals naar binnen te gaan om zijn auto vol te gooien, en er de facto een tweestopper van te maken.
Tactisch strijdperk
De race zou uiteindelijk een tactisch gevecht worden tussen de mensen die voor twee pitstops gingen en de mensen die voor de agressievere driestopstrategie kozen. O’Ward en Rossi kwamen in ronde 19 al binnen, en zaten dus overduidelijk op een driestopper. Álex Palou, Will Power en Scott Dixon besloten langer door te rijden, waarbij het cruciaal was om de zachte, rode band niet te snel af te schrijven.
De eerste stop voor Palou kwam in ronde 31, waarbij hij voor O’Ward weer de baan op kwam. Omdat er geen bandenwarmers zijn in de IndyCar duurt het altijd even voordat de banden op temperatuur zijn, en na een paar ronden ging O’Ward dan ook voorbij aan Palou, buitenom in bocht 5. Een mooie inhaalactie, en O’Ward moest ook wel, want met één stop extra zou hij toch zo’n 30 seconden goed moeten gaan maken.
Bourdais en VeeKay gingen op dat moment aan de leiding, maar die reden op de semi-tweestopstrategie, en die vielen dus voor hem weg. VeeKay kwam achter Johnson de baan op en moest even later dan ook zijn positie afstaan aan Scott McLaughlin, die al wel warme banden had. In ronde 42 kwam O’Ward al weer binnen voor zijn tweede pitstop, waardoor hij tot vlak voor Bourdais terugviel. Die had geen zin om heel lang te wachten en gaf de Mexicaan een klein schouderduwtje om aan hem voorbij te komen. Niet veel later ging ook VeeKay aan O’Ward voorbij.
Aan het eind van ronde 61 kwam Palou binnen voor zijn laatste stop, en kwam uiteindelijk een kleine 14 seconden achter O’Ward weer terug de baan op. Will Power kwam na zíjn laatste stop vlak achter Palou de baan op, waardoor uiteindelijk de hele top drie binnen een paar tellen zat. O’Ward maakte zijn laatste pitstop niet veel later, en hij viel terug tot achter Marcus Ericsson, waardoor hij in de resterende ronden vier plaatsen goed moest maken op banden die net zes ronden nieuwer waren. Uiteindelijk kwam hij Ericsson nog wel voorbij (wat Bourdais en VeeKay later ook nog deden), maar het was niet genoeg om de zeer sterk rijdende Palou nog te bedreigen.
Vooraan moest Palou nog wel “even” Will Power en Scott Dixon achter zich houden, toch niet de kleinste namen, maar dat lukte hem uiteindelijk zonder al teveel moeite. Winst dus bij zijn debuut voor Chip Ganassi. Voor Will Power was er eindelijk weer eens een seizoensopener om over naar huis te schrijven, en Scott Dixon doet waar hij goed in is: constant presteren en pakken wat er te pakken is. Bourdais en VeeKay kwamen uiteindelijk in slagvolgorde over de finish, waarbij beide tactisch goed gebruik hebben gemaakt van de cautions in de openingsfase.
Oordeel
Een heerlijke openingsrit dus, waarbij er naast strijd op de baan ook nog de nodige strijd in de pits was, en uiteindelijk de tactici van Chip Ganassi Racing de betere strategie hadden uitgedokterd. Palou heeft de strategie vervolgens perfect uitgevoerd, en daarmee terecht zijn eerste IndyCar-overwinning binnengehaald. Ondanks zijn mooie inhaalactie rest Pato O’Ward slechts de vierde plek en de nominatie voor de Dan Gurney-award. De race zelf waardeer ik met een 8.
Voor de Dennis Vitolo-award nomineer ik James Hinchcliffe. Tijdens de kwalificatie parkeert hij zijn auto de eerste de beste mogelijkheid in de grindbak in bocht 5, en tijdens de race is hij geen moment in beeld geweest, zowel letterlijk als figuurlijk niet. Dat valt wat tegen voor iemand die voor Andretti rijdt.
Volgende week de volgende race, dit keer in het zonnige St. Petersburg!
| Eindoordeel | 8/10 |
| Dan Gurney-award | Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP |
| Dennis Vitolo-award | James Hinchcliffe 🇨🇦 [29] – Andretti Steinbrenner Autosport |
Wees de eerste om te reageren