De FIA kondigde gisteren aan dat de sprintraces sprintkwalificaties definitief doorgaan dit seizoen. De ontvangst op Twitter was op z’n zachtst gezegd gemengd, om niet te zeggen gepolariseerd. De sprintraces sprintkwalificaties zullen bij 2 Europese en 1 “overzeese” Grands Prix uitgeprobeerd worden. Silverstone en Monza zijn min of meer al bevestigd voor de Europese rondes, en voor de “overzeese” ronde lijkt Interlagos het slachtoffer te worden.
Het primaire effect was de FIA en de FOM proberen te bereiken is meer “fan engagement” op vrijdag en zaterdag, lees: meer inkomsten. Secundair denken hopen ze dat dit probeersel de race-actie vergroot. Een probeersel wat echter wel WK-punten oplevert, waardoor het naar mijn mening het principe probeersel voorbij gaat. Overigens moet de World Motor Sport Council de regelwijziging nog goedkeuren, maar dat lijkt een formaliteit. Voor de volledige opzet kun je de site van de FIA raadplegen.
Zoals je wellicht kunt afleiden uit bovenstaande tekst ben ik geen fan van dit nieuwe format. En ik heb daar verschillende redenen voor.
1. De mogelijke invloed op het kampioenschap
Een groot nadeel van de sprintrace/hoofdrace opzet zoals we die onder andere in de Formule 2 zien is de impact die een slechte sprintrace kan hebben op je weekend. Een overenthousiaste Nikita Mazepin verder en je bent niet voor één, maar voor twee races het bokje. Of in dit geval, voor de kwalificatie en de daadwerkelijke race. Tuurlijk kan het interessant zijn om een front-runner zich een weg naar voren te zien banen, maar achterin starten heeft ook als risico dat je in het gedrang verdere schade oploopt. Dit is bijvoorbeeld Max Verstappen in Monza al meerdere keren overkomen na het nemen van een tactische motorstraf.
En omdat de twee kampioenskandidaten waarschijnlijk vaste klanten voor de punten in de sprintrace sprintkwalificatie, kost een pechgeval hun veel meer dan een willekeurige andere coureur. Tel daarbij op dat de titel nu tijdens een sprintrace sprintkwalificatie beslist kan worden in wat (hopelijk) een van de meest spannende seizoenen in jaren is, en je hebt een farce eerste klas.
2. If it ain’t broken, don’t fix it!
De kwalificatie in de huidige opzet is wellicht het spannendste en meest publieksvriendelijke onderdeel van de Formule 1. Je ziet gedurende een uur alle auto’s meerdere keren op de baan om alles uit de machines te persen, waarbij de uitslag dit seizoen, maar ook in voorgaande jaren, verre van zeker is. Dit behoefte geen verbetering!
De echte kwalificatie gaat nu naar de vrijdag, waardoor een hoop mensen die moeten missen, en de boel toch een beetje gedevalueerd wordt. En dat de winnaar van de sprintrace sprintkwalificatie een pole position op zijn palmares bijgeschreven krijgt is natuurlijk een klap in het gezicht van Lewis Hamilton, Ayrton Senna, Jim Clark en andere meesters over één vliegende ronde.
Wat mij betreft hadden ze beter een tweestopper kunnen verplichten, of Pirelli enkel de C1, C3 en C5 mee kunnen laten nemen, of een andere ingreep die het daadwerkelijke racen beter zou kunnen maken.
3. De beloning is te mager
Het podium van de sprintrace sprintkwalificatie krijgt punten, om precies te zijn 3 voor P1, 2 voor P2 en 1 voor P3. Dat is veel te weinig om daadwerkelijk acties te forceren. Het doel van de sprintrace sprintkwalificatie is meer actie, maar mocht Lewis Hamilton onverhoopt op P8 rondrijden, dan zal hij echt niet alles riskeren voor P7, wetende dat het geen punten oplevert en slechts een marginale verbetering voor zijn startpositie op zondag geeft. In de echte Grand Prix zal hij dit wel willen doen, zeker nu elk punt telt in de titelstrijd.
Als je de coureurs echt een stimulans zou willen geven, dan zou ik dat ook naar rato van de afstand doen. Omdat de afstand door drieën gaat zou ik ook de punten door drieën doen:
| Positie | Punten |
|---|---|
| 1e | 8 pt. |
| 2e | 6 pt. |
| 3e | 5 pt. |
| 4e | 4 pt. |
| 5e | 3 pt. |
| 6e | 2 pt. |
| 7e | 1 pt. |
Op deze manier zit er daadwerkelijk nog een stimulans in om voor een extra positie te vechten. Een van de beoogde effecten is meer actie, maar ik vrees dat we juist het tegenovergestelde gaan zien, omdat niemand voor nop een uitval- of terugvalbeurt wil riskeren.
4. De bandenregels zijn knudde
Zoals de regels nu zijn worden pitstops tijdens de sprintrace sprintkwalificatie niet verplicht en hebben de teams/coureurs keuze uit twee verschillende sets. En de echte kwalificatie moet alleen op zacht gereden worden. Twee regels waar ik op zich mee kan leven, ware het niet dat de bedenkers van de regels besloten hebben dat je op zondag nog maar twee sets tot je beschikking krijgt. Oftewel: verplichte éénstopper en pech als je een lekke band krijgt?
De huidige regels schrijven voor dat er drie compounds zijn, waarvan je er twee moet gebruiken. Dit betekent dat je minimaal één pitstop moet maken, maar als jij denkt dat het sneller is mag je er ook twee, drie of tien maken. En omdat je uit drie verschillende compounds kan kiezen is er tegenwoordig redelijk wat variatie in de bandenstrategie. Met deze nieuwe regels wordt dat element dus kundig om zeep geholpen… En wat er gaat gebeuren als er een lekke band is vermelden de regels nog niet, dus dat wordt afwachten.
5. Budget cap?
Wonder boven wonder heeft de FIA het voor elkaar gekregen dat er in de Formule 1 tegenwoordig een budget cap is. Geen bodemloze putten meer waar maar resources in gegooid kunnen worden totdat je bovenaan staat. Prima plan, en broodnodig voor de overleving van de sport. Doordat ze ook nog een prestatiemalus toe hebben gevoegd zou het veld wellicht wat sneller naar elkaar toe kunnen kruipen.
Waarom voeg je dan in hemelsnaam (in totaal) één extra Grand-Prixafstand toe? Dit kost de teams extra geld en de motoronderdelen moeten 1/3 Grand Prix langer meegaan, sommige zelfs een halve. De kosten worden weliswaar gecompenseerd, maar hoe compenseert de FIA de extra slijtage die de motoren nu te verwerken krijgen? De reglementen en lengte van de kalender zijn de uitgangspunten geweest voor de motor- en koelingsontwerpen, en die zullen zodanig op de limiet zijn dat 4% extra belasting nog wel eens kritiek kan worden. Coureurs mogen van de teams niet eens meer een donut draaien na een overwinning, hoe denkt de FIA dan dat het haalbaar is om 100/150 kilometer extra performance eruit te halen?
Afgezien van het feit dat het hele idee haaks op het concept budget cap staat levert het dus ook een hoop problemen op het onderdelenvlak op.
Final thoughts
Het zal met de uitvoering waarschijnlijk wel meevallen en een hoop van de kreukels in de reglementen zullen wel worden gladgestreken, maar feit blijft dat er een gimmick wordt geïntroduceerd om een niet-bestaand probleem half op te lossen. Ik snap dat de Formule 1 en Liberty Media proberen meer mensen naar de sport te trekken, maar dat gaat je niet lukken door een slap aftreksel van het echte werk te introduceren. Races zoals in Imola en Bahrein zijn naar mijn mening al reclame genoeg.
Ook het argument “het is goed dat ze wat proberen” kan wat mij betreft naar het grof vuil, omdat er meer dan genoeg punten tijdens de daadwerkelijke race aan te pakken zijn. De kwalificatie werkt, de race soms niet. Het is dus onlogisch om de race (feitelijk) met 100 kilometer te verlengen en er een 24 uur durende rode vlag tussendoor te proppen.
Uiteindelijk hoop ik dat dit niet het verwachte resultaat heeft voor Liberty Media en het project op dezelfde stapel komt als de dubbele punten in Abu Dhabi 2014 en de knock-out kwalificatie van begin 2016. Het had wat mij betreft echter op de stapel moeten komen van de sprinklers en de speciale inhaalbanen.
Wees de eerste om te reageren