| Race | Grand Prix of Portland 🇺🇸 |
| Circuit | Portland International Raceway, Portland OR 🇺🇸 (1,964 mi) |
| Datum | 12-09-2021 |
| Aantal ronden/ Raceafstand | 110 216,04 mi |
| Pole position | Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing 120,306 mph/0:58.7701 |
| Podium | 1. Álex Palou 🇪🇸 [10] – Chip Ganassi Racing 2. Alexander Rossi 🇺🇸 [27] – Andretti Autosport 3. Scott Dixon 🇳🇿 [9] – Chip Ganassi Racing |
| Snelste ronde | Romain Grosjean 🇫🇷 [51] –Dayle Coyne Racing with Rick Ware Racing 118,954 mph/0:59.4381 (ronde 83) |
Redactiesommen voor de wedstrijdleiding
Met drie races in drie weekends belooft het een spannende ontknoping van het IndyCar-seizoen te worden. Pato O’Ward kwam als kampioenschapsleider naar Portland na de onfortuinlijke uitvalbeurten van grote rivaal Álex Palou. Het was echter wel de Catalaan die zijn Chip Ganassi Honda op de pole position wist te zetten voor zijn eerste race ooit op de Portland International Raceway. Rinus VeeKay had een op zijn zachtst gezegd belabberde kwalificatie. Tel daarbij op dat hij een motorwissel had ondergaan, en de plek helemaal achteraan de grid heeft een prima verklaring.
Maar zoals een zekere voetballer ooit zei: elk nadeel heeft z’n voordeel. Portland heeft namelijk een nogal krappe eerste chicane waar het meer dan eens misgaat, dus achteraan kun je een beetje inhouden en de chaos ontwijken. En zo geschiedde. Het veld werd losgelaten, maar de helft vergat óf wáár je moet remmen voor bocht 1, óf dat je remweg langer is omdat de remmen nog niet op arbeidstemperatuur zijn. Het resultaat was dat de helft van het veld rechtdoor ging, en omdat onder anderen Power stilstond werd de eerste Caution van de dag uitgebracht.
Uiteindelijk was alleen Hinchcliffe uitvaller, waardoor zijn seizoen wéér een slecht moment kent. De wedstrijdleiding kreeg echter nog een aardige puzzel voor de kiezen, gezien er meerdere timinglussen in de chicane lagen en daarmee de volgorde van het startveld bepaald moest worden. Dit duurde dan ook even, en iedereen die naar achteren werd gezet (o.a. beide Ganassi-coureurs) besloot dan maar meteen een pitstop te maken. De leiders onder aanvoering van O’Ward deden dit uiteraard niet, dus er was duidelijk een tweedeling in strategieën. En VeeKay? Die reed op plaats negen rond, dus heeft uitstekende zaken gedaan door uit de chaos te blijven. Dit zou echter wel het maximale zijn, want de brakke afstelling bleek na de kwalificatie nog niet verholpen.
Strategische status quo
Na de eerste serie pitstops onder groen is het Graham Rahal die aan de leiding gaat. De coureur van Libanese afkomst heeft al vier jaar niet meer gewonnen, dus wil zijn best wel doen. O’Ward besluit dan zijn tweede pitstop te gaan maken net voordat de tweede caution van de dag komt, en daarna zien we hem vooraan eigenlijk niet meer terug. Het helpt ook niet dat door de lange caution aan het begin een tweestopper wel haalbaar is, maar zonder veel of lange verdere cautions niet competitief is. En voor een driestopper onder groen (zoals O’Ward probeert) is het eigenlijk te laat.
Wie het wel lukt is Marcus Ericsson, de dark horse voor het kampioenschap. Op het moment dat hij binnenkomt voor zijn (korte) laatste stop probeert Pagenaud zijn teamgenoot te elimineren maar spint zelf, met een caution tot gevolg. Ericsson blij, want zo verliest hij maar één plaats, en blijft hij in de running voor het kampioenschap.
Palou weer kampioenschapsleider
De twee-en-een-halfstopper voor Palou en Dixon werkt goed, en Palou heeft ook totaal geen last van beide late cautions, waardoor de top drie uiteindelijk net zo over de finish komt zoals ze gestart zijn. En omdat O’Ward pas op de 14e plek te vinden is Palou weer bovenaan de kampioenschapstabel te vinden.
Rinus VeeKay en zijn teamgenoot Conor “The Mullet” Daly hadden, naast een kwakkelende setup, ook de verkeerde strategie te pakken en eindigden respectievelijk op de 17e en 16e plek. Wederom geen goede race voor Ed Carpenter Racing, maar gelukkig niet zo beroerd als op Gateway.
Oordeel
Afgezien van de chaotische start gebeurde er niet veel, en omdat de strategie door de lange eerste caution ook niet echt los kwam werd dit uiteindelijk een vrij gezapige race, die ik uiteindelijk niet meer dan een 6,5 waard vind.
Omdat hij ondanks een tweestopstrategie én een twintigste startplek als vierde over de finish komt nomineer ik Jack Harvey voor de Dan Gurney-award. Hij is niet in beeld geweest, maar heeft wel 16 plaatsen gewonnen!
De Dennis Vitolo-award-nominatie gaat naar Simon Pagenaud. Waardeloze kwalificatie, waardeloos tempo en als kers op de taart rijdt hij bijna teamgenoot Power uit de race. Geen goede beurt van de Fransman.
Volgende race: Laguna Seca!
| Eindoordeel | 6,5/10 |
| Dan Gurney-award | Jack Harvey 🇬🇧 [60] – Meyer Shank Racing |
| Dennis Vitolo-award | Simon Pagenaud 🇫🇷 [22] –Team Penske |
Wees de eerste om te reageren