| Race | Bommarito Automotive Group 500 🇺🇸 |
| Circuit | World Wide Technology Raceway at Gateway, Madison IL 🇺🇸 (1,25 mi) |
| Datum | 20-08-2022 |
| Aantal ronden/ Raceafstand | 260 500 km1 |
| Pole position | Will Power 🇦🇺 [12] – Team Penske 182,727 mph/0:49.2539 |
| Podium | 1. Josef Newgarden 🇺🇸 [2] – Team Penske 2. David Malukas 🇺🇸 [18] –Dale Coyne Racing with HMD Motorsports 3. Scott McLaughlin 🇳🇿 [3] – Team Penske |
| Snelste ronde | Josef Newgarden 🇺🇸 [2] – Team Penske 176,071 mph/0:25.5579 (ronde 227) |
Rinus’ Rampzalige Race
De pole position voor de Bommarito Automotive Group 500 was (weer) voor Will Power, die daarmee op gelijke hoogte kwam met Mario Andretti in de eeuwige ranglijst, met 67 poles in de Amerikaanse open wheel racerij. Voor Rinus VeeKay was het een kwalificatie om te vergeten, en hij mocht als 23e van start gaan.
Bij de start ging het ook direct mis voor Rinus. Jimmie Johnson zat een beetje te slapen waardoor VeeKay een uitwijkmanoeuvre moest maken en daarbij een zacht kusje gaf aan de pitmuur. Het kostte hem een paar plekken die hij gelukkig wel weer snel goedmaakte, maar het werd wel snel duidelijk dat de snelheid van de ECR-bolide een snipperdag had genomen. VeeKay kwam dan ook al vroeg binnen om zijn banden te wisselen, om na een paar ronden weer binnen te komen: elektrisch malheur. Dit had er al voor gezorgd dat zijn pit limiter niet functioneerde, maar bijvoorbeeld ook de instellingen van de Weight jacker niet leken te werken. Een reset mocht niet baten, en na een aantal ronden klooien in de pits moest VeeKay dan ook opgeven.
De race vooraan begon nogal saai. De starttijd was naar voren gehaald in verband met de dreigende regen, en eigenlijk werd er gedurende de eerste stint niet geracet. In slagvolgorde ging iedereen richting de eerste serie pitstops, en ook daarna gebeurde er vrij weinig. Positieve uitzondering waren beide McLaren-coureurs. Felix Rosenqvist maakte een belabberde kwalificatie goed door bij de start binnen twee ronden van plek 26 naar plek 13 op te stomen. Teamgenoot Pato O’Ward had blijkbaar door dat er wel wat moest gebeuren om zijn kampioenschapsaspiraties in leven te houden, en met een paar brutale moves kwam hij achter Will Power te rijden.
De eerste Caution van de dag kwam pas in ronde 145, toen Jack Harvey iets te wijd uitkwam en dankzij de marbles buiten de ideale lijn tegen de muur gleed. De Brit kon na wat reparaties verder, maar het veld werd wel door de pace car opgevangen. En omdat de tweede ronde pitstops niet al te lang geleden was, was het de vraag wie er allemaal binnen zouden komen. Will Power en O’Ward deden dat niet, maar Josef Newgarden en Scott McLaughlin wel. Leider Takuma Sato deed het ook, maar een ronde later omdat hij de ingang van de pits wist te missen.
Wachtend op de regen…
Bij de herstart was het O’Ward die met een zeer agressieve inhaalactie buitenom Power wist te verschalken, maar de echte aandacht ging naar de mannen daarachter. Want ondanks dat de bandendegradatie van tevoren niet echt een factor zou zijn bleek de praktijk anders. Op hun gloednieuwe Firestones stoomden zowel Newgarden als (een paar ronden later) McLaughlin naar voren en reden beide Penske’s simpel weg van de rest van het veld.
En toen begon het grote wachten op de regen, en daarmee het brandstofsparen. Immers, als de gele vlag uitkomt op het moment dat jij nog niet hebt getankt, dan kun je wel eens spekkoper zijn, mocht de race daadwerkelijk beëindigt worden vanwege het weer. En de regen kwam uiteindelijk ook, nèt nadat Graham Rahal naar binnen kwam. Hierdoor reed McLaughlin aan de leiding, gevolgd door Newgarden, omdat de laatstgenoemde tijdens zijn in-lap werd opgehouden door Lundgaard. De race werd met nog 43 ronden stopgezet, waarna het grote wachten begon. Gezien er onweer in de regio was werd ook daar op gewacht, maar dat weerhield de gigantische blazers er niet van het asfalt te drogen zodra de regen was opgehouden.
Shoot-out naar de finish
Het duurde nog wel even voordat de blazers ook echt de baan gedroogd hadden, maar er mocht uiteindelijk verder gegaan worden. Inmiddels was de duisternis wel over het circuit getrokken, maar gelukkig heeft de baan van Gateway een prima lichtinstallatie. Bij de herstart is het Newgarden die meteen zijn intenties duidelijk maakt en teamgenoot McLaughlin aan de kant zet.
Daarachter is het de Letse Amerikaan Malukas die zich naar voren aan het worstelen is. Eerst is Will Power de sjaak, die zodanig veel momentum verliest dat Sato meteen kan profiteren. Beide heren zitten wel een beetje te pitten, want terwijl Sato zijn wagen iets omhoog laat lopen doet Power precies het tegenovergestelde, waardoor ze elkaar raken. Gelukkig is er geen (significante) schade en kunnen beiden door.
Het volgende slachtoffer van Malukas is O’Ward, die wel wat tegenstribbelt, maar uiteindelijk ook zijn positie moet afstaan. Het gat naar het leidende Penske duo lijkt dan flink groot, ruim drie seconden, maar het bandenvoordeel van de Dale Coyne-coureur is zodanig groot dat hij met nog een handvol ronden te gaan aansluiting vindt met McLaughlin, en met nog driekwart ronde te gaan weet hij de Nieuw-Zeelander te passeren. Zijn team moedigt hem nog wel aan om ook Newgarden te pakken, maar die is buiten bereik.
Josef Newgarden wint dus voor de vijfde keer dit seizoen, gevolgd door Malukas en McLaughlin. Daarachter zijn het O’Ward en Sato die ook nog voor Power weten te finishen, maar de Australiër behoudt wel de leiding in het kampioenschap.
Oordeel
Dankzij de regen en de verschillende bandenstrategieën werd het nog een leuk slot van de wedstrijd, maar daarvoor gebeurde er heel erg weinig. Kom daarom ook niet verder dan een 6,5.
Voor de Dan Gurney-award kan er maar één genomineerd worden: David Malukas. Gestart vanaf de twaalfde plek weet hij zich erg sterk naar een tweede plek te vechten. Niks op aan te merken, en duidelijk de beste rookie van dit seizoen.
De Dennis Vitolo-award-nominatie gaat naar Ed Carpenter. Geen snelheid, maar ook geen pech, en dan zo ver achteraan eindigen als oval-specialist is toch een beetje een smetje op Ed’s blazoen. Als Carpenter zijnde zou ik volgend jaar die derde auto gewoon full-time voor De Silvestro inzetten in samenwerking met Paretta Autosport.
Over twee weken alweer de één-na-laatste race van het seizoen op Portland, kijken wie er dan boven komt drijven!
| Eindoordeel | 6,5/10 |
| Dan Gurney-award | David Malukas 🇺🇸 [18] –Dale Coyne Racing with HMD Motorsports |
| Dennis Vitolo-award | Ed Carpenter 🇺🇸 [20] – Ed Carpenter Racing |
Wees de eerste om te reageren