Race | Bommarito Automotive Group 500 🇺🇸 |
Circuit | World Wide Technology Raceway at Gateway, Madison IL 🇺🇸 (1,25 mi) |
Datum | 21-08-2021 |
Aantal ronden/ Raceafstand | 260 500 km1 |
Pole position | Will Power 🇦🇺 [12] – Team Penske 180,618 mph/0:49.8289 |
Podium | 1. Josef Newgarden 🇺🇸 [2] – Team Penske 2. Pato O’Ward 🇲🇽 [5] – Arrow McLaren SP 3. Will Power 🇦🇺 [12] – Team Penske |
Snelste ronde | Takuma Sato 🇯🇵 [30] – Rahal Letterman Lanigan Racing 174,420 mph/0:25.7998 (ronde 195) |
Een diesel “under the lights”
De kwalificatie van de Bommarito Automotive Group 500 verliep rampzalig voor het team van Ed Carpenter Racing, waar Rinus VeeKay voor uitkomt, enkel Dalton Kellett stond achter hun. Een matig vooruitzicht dus voor de race, maar gezien het een oval betreft kan er natuurlijk van alles gebeuren, mits je je neus heel houdt. Pole position was er (weer) voor Will Power, die maar liefst 4,5 mph harder ging (gemiddeld) dan beide ECR-coureurs.
Waar er vorig jaar vóór de start direct twee auto’s geëlimineerd werden, ging het dit jaar wat langer goed. Herta verliest direct een plaats, maar wint er weer twee terug voordat we de tweede keer door de eerste bocht gaan. Hij leidt zodoende de race. Daarachter is het Rinus VeeKay die een flink aantal plaatsen goedmaakt, en daardoor de eerste ronde als 18e doorkomt.
Het duurt echter niet lang voordat de eerste Caution van de dag komt. Graham Rahal zit aan de buitenkant van Ed Jones, en die verliest volledig de controle over zijn wagen, en neemt Rahal mee in zijn val. Voor Jones is het meteen einde oefening, en bij Rahal zijn ze daar na meerdere pits-bezoekjes ook achter. Achter de pace car gaat het baggerweekend van Ed Carpenter rustig verder. Zodra iedereen oplijnt voor de herstart rijdt hij tegen de achterkant van Kellett aan, die daardoor spint. De herstart wordt uitgesteld, en vooraan begint Herta flashbacks te krijgen naar de race in Nashville.
De volgende caution volgt als bij de herstart Newgarden en Pagenaud elkaar in de weg zitten, en de laatstgenoemde een stuk van zijn voorvleugel verliest. Pagenaud uiteraard not amused, maar het zorgt er ook voor dat deze race een beetje als een diesel op gang komt.
Plz No PunteRinus…
In ronde 26 komt de race dan eindelijk een beetje op gang, en dan blijkt dat Rinus ondertussen een prima opmars heeft gemaakt: een tiende plaats. Helemaal vooraan begint het spelletje om brandstof te sparen, want door de vele rondes achter de pace car is een pitstop uitsparen ondertussen een reële mogelijkheid geworden.
Tegen de tijd dat de eerste pitstops daadwerkelijk plaats kunnen gaan vinden besluit Carpenter zijn collega’s een handje te helpen door een caution te veroorzaken. Een passend einde voor een dramatische dag voor Ed. Bij de pitstops die logischerwijs volgen verliest VeeKay een plaats ten opzichte van Palou, maar omdat Rosenqvist zijn pitstop verkloot blijft hij netto toch op dezelfde plek rijden. Afgezien van Bourdais dan, want die moet nog stoppen.
Rinus denkt bij de herstart verder te gaan met waar hij mee bezig was, maar vergist zich in hoe snel het veld op elkaar schuift, blokkeert zijn remmen en neemt kampioenschapsleider Palou mee in zijn val. Ook Dixon wordt geraakt door VeeKay, waardoor uiteindelijk alle drie de coureurs kunnen douchen, zij het voor Dixon na een flink lange reparatie in de pits.
Nieuwe kampioenschapsleider
Vooraan lijkt de strijd te gaan tussen de Penske’s van Newgarden en Power, en de Andretti’s van Rossi en Herta. In het middenveld is het Grosjean die opzien baart door tijdens zijn eerste oval-race goed mee te komen en het gevecht aan te gaan in het middenveld. Na zijn tweede stop heeft hij wel wat moeite met het opwarmen van zijn banden, en uiteindelijk finisht hij op een ronde achterstand. Al met al een geslaagd oval-debuut voor Romain.
De leiding van de wedstrijd is intussen in handen gekomen van Herta, die met een mooie inhaalactie Newgarden voorbij is gestoken. Power is wat teruggezakt, terwijl O’Ward juist langzaam naar voren komt, wetende dat hij een goede slag kan slaan in het kampioenschap. Het zit Herta dan weer eens niet mee: hij lijkt eerder binnen te komen dan gepland voor zijn laatste pitstop, maar in feite is zijn aandrijfas naar de knoppen, wat definitief wordt zodra hij wegrijdt. Weer een uitvalbeurt voor hem dus.
Newgarden erft hierdoor de leiding en lijkt alleen onder druk gezet te kunnen worden door O’Ward, totdat Rossi zijn auto in de muur zet en alles uiteraard weer in elkaar schuift. En met nog maar 50 ronden te gaan op deze korte oval betekent dat dat er geen pitstops meer nodig zijn. Het valt uiteindelijk allerzins mee voor Newgarden, die zich eigenlijk alleen maar zorgen hoeft te maken om O’Ward, die op zijn beurt meer aan het kampioenschap denkt dan aan de dagoverwinning.
Newgarden wint dus, voor O’Ward, die wel de leiding in het kampioenschap overneemt. Power wordt derde, voor een prima McLaughlin en een sterke Bourdais.
Oordeel
Ondanks de wat trage start was dit toch een prima race om te aanschouwen: wederom een 8. Er werd genoeg ingehaald, er was wat chaos en daardoor ook niet heel veel nadruk op het benzine sparen.
Ik nomineer Sébastien Bourdais voor de Dan Gurney-award: heel sterk gereden, en tactisch prima uitgevoerd door het team van AJ Foyt, waardoor hij van de 19e naar de 5e plaats op kon klimmen.
De Dennis Vitolo-award-nominatie gaat naar Ed Carpenter. Waar Rinus zichzelf nog naar voren kon vechten was het weekend van Ed niks, bleef het niks en zou het ook nooit iets worden: geen snelheid, een botsing met Kellett en vervolgens in zijn eentje de auto verloren en uitgevallen. Tijd om uit te huilen voor ECR tijdens de drie weken pauze.
Na deze drie weken pauze wederom een triple header (als alles doorgaat): Portland, Laguna Seca en de finale in Long Beach.
Eindoordeel | 8/10 |
Dan Gurney-award | Sébastien Bourdais 🇫🇷 [14] –AJ Foyt Enterprises |
Dennis Vitolo-award | Ed Carpenter 🇺🇸 [20] – Ed Carpenter Racing |
Wees de eerste om te reageren