Max vs. de Rest

Geachte lezer, voor u verder leest: deze column gaat over Max Verstappen. Nou ja, niet echt over Max Verstappen, het gaat vooral over zijn fans en de wijze waarop zij hem toejuichen. Of nee, niet hoe ze hem toejuichen, maar meer hoe zij hem steunen door te haten op tegenstanders. Mocht u nu denken leuk, dit wil ik lezen, ga dan vooral door met lezen, maar mocht u nu denken “daar heb je weer zo’n azijnpisser die Verstappen afzeikt”, sluit dan nu deze website en ga naar alternatieven zoals gp33.nl of iets daar aan gerelateerd. Tot zover de waarschuwingen, gaan we nu beginnen met het onderwerp: Verstappen vs. de rest.

Max Verstappen kwam in 2015 in de Formule 1. Hij ging racen bij Scuderia Toro Rosso, met als teamgenoot de oudere en meer ervaren Carlos Sainz jr. Niet qua Formule 1-ervaring, ze debuteerden immers in hetzelfde weekend, maar wel qua eenzitters. Sainz maakte zijn promotie vanuit de karts in 2011 en won daarbij direct de North European Cup van de Formula Renault 2.0, waar hij Stoffel Vandoorne en Daniil Kvyat versloeg. De Eurocup moest hij echter aan Robin Frijns laten. De zoon van rally legende Carlos Sainz maakte naam in zijn eerste jaar en ging hierna naar de Formule 3, waarna hij via de winst van de Formule Renault 3.5 in 2014 bij de opvolger van Minardi terecht kwam. Samen dus met Max Verstappen, en in het begin ging dat gemoedelijk. Er waren leuke promo filmpjes met challenges en er werd wat gelachen. Wel kwam er gedurende het jaar steeds meer wrijving tussen beiden, al wordt dit nog altijd ontkend, maar vooral in Singapore 2015 en Australië 2016 leek deze wrijving naar een hoogtepunt toe te gaan. Bij de eerstgenoemde race eiste de Spanjaard dat de Nederlander aan de kant ging, in Melbourne waren de rollen omgedraaid.

Toen vervolgens Olav Mol live op tv zich er ook nog mee ging bemoeien, door te stellen dat Sainz een standje zou hebben gehad van Helmut Marko, en later ook nog door geruchten over een aanstaand vertrek van Verstappen naar Ferrari toe te schrijven aan het Sainz-kamp, was de eerste nationale vijand geboren. Carlos Sainz kon op geen enkele manier meer goed doen bij de Max Verstappen-fans en bijna alle nieuwsberichten over Sainz werden voorzien van verschillende reacties om de haat duidelijk te maken. Als voorbeeld dit bericht uit 2016 op gptoday.net. Uiteindelijk verhuisde Sainz via Renault naar McLaren, om uiteindelijk bij de droom van elke Formule 1 coureur uit te komen: Ferrari. Vroeger zei Toby Alderweireld wel eens gekscherend dat elke voetballer Ajax haat, maar als ze er heen kunnen ze desnoods op de fiets komen. Dat geldt in de Formule 1 voor Ferrari, zo goed als niemand kan de lokroep weerstaan.

Maar nu de eerste nationale pispaal van toneel verdween was, was er een nieuwe nodig. Qua rivaliteit binnen het Red Bull Racing-team was die er niet echt, Daniel Ricciardo was de koning van de lach en er was eigenlijk nauwelijks iets aan hem om te haten, dus dan maar verder kijken. Opnieuw hielp Olav Mol een handje, je zou bijna denken dat hij aandelen Max had: Grosjean werd de stokbroodvreter, Felipe Massa moest ook goed in zijn spiegels kijken en Lewis Hamilton had het in zijn botte hoofd gehaald om de heilige Max “this guy” te noemen. Hoe durft hij? Maar de echte nieuwe vijand werd geen coureur, het werd het product achterin de auto dat niet werkte.

Sinds 2007 was de Franse motorenbouwer Renault verbonden aan Red Bull. De grootste successen werden geboekt met meerdere overwinningen en kampioenschappen. Vanaf halverwege 2009 tot en met 2013 was het de te kloppen combinatie tot in 2014 het succes opdroogde door nieuwe technische reglementen. Er werd steeds meer gewezen naar Renault als de hoofdschuldige daaraan, maar een alternatief was niet voor handen. Mercedes en Ferrari gingen sowieso geen motoren leveren aan de directe concurrent en Honda was nog in ontwikkeling. Renault dan maar, maar dan wel onder een andere naam: Tag Heuer. De horlogemaker die na jaren als trouwe sponsor van McLaren was losgeweekt. Maar of het nou Tag Heuer, vuilniszak, boom, pizza calzone of een halfje volkoren heette, de haat ging nog altijd naar de fabrikant: Renault. Als de motor Verstappen weer eens in de steek liet, vooral in 2017 was hij flink aan de beurt, moesten ze het ontgelden. Want er werd flink voor het niet werkende product betaald, en in diverse interviews met Jack Plooij van de Nederlandse zendgemachtigde Ziggo werd er uitgehaald richting de Fransen. Uiteraard werd ook Olav Mol weer ter hulp geroepen om ook in de huiskamers Renault te slachten. Het kwam zover dat de motorfabrikant nog weigerden in gesprek te gaan met Plooij of Mol, wat door het duo werd afgedaan als een wassen neus. Tot opluchting van velen bij Renault waren ze eind 2018 verlost van Red Bull, al wisten ze als wraak nog Daniel Ricciardo te contracteren voor het eigen team.

In de tussentijd werden er ook wel wat succesjes geboekt en er was dan ook een soort van rivaliteit ontstaan met een ander team: Ferrari. In België bijvoorbeeld reden ze ongekend in de weg en Sebastian Vettel had in Mexico zijn handen vol aan de onberekenbare Nederlander, waarna er na de finish een tirade volgde van de Duitser. Het zorgde voor een nieuw dieptepunt toen ik ooit bij de zwemles van mijn dochter was, waarna er een andere vader met zijn zoon besprak wat ze gingen doen. Het werd Formule 1 kijken en het enige belangrijke was om Vettel te verslaan, want op de nationale vijandenlijst van Max Verstappen was hij inmiddels met stip de top drie binnengekomen. Naast Renault en Gary Connolly.

Gary wie? Gary Connolly. Deze steward was de volgende die via het vertrouwde recept een haatcampagne over zich heen kreeg. Iedere keer als Max iets deed wat volgens het regelboek niet mocht, dan leek het alsof daar Connolly was om hem te straffen. Deze Australiër had een wat vreemde reputatie door na afloop van de Grand Prix van Japan in 2016 Mercedes te benaderen om de Nederlander een straf aan te smeren. Uiteindelijk wees Lewis Hamilton dit resoluut af en kwam het niet zover. Maar de reputatie was er en erg veel goeds kon Connolly niet meer doen bij de fans van Max. Ook Ziggo speelde daar weer een bedenkelijke rol in. Later toen er terechte straffen werden uitgedeeld, zoals voor inhalen buiten de baan in Amerika en voor het afsteken van de baan in Mexico, kwam dit vooral door een gevoerde hetze door de steward. Het werd zo erg dat Verstappen live op tv bij Jack Plooij (daar is hij weer) zei dat deze steward die gewoon zijn werk deed een mongool is. Want volgens de pitreporter was het schandalig en dit kwam allemaal door één persoon. Iedere race wordt aangekondigd wie de stewards zijn, en als dan Gary Connolly onderdeel van de stewards was, dan werd dit direct aangegrepen om zorgen te uiten over mogelijke straffen.

De jaren gingen voorbij, waarbij de hiërarchie in de Formule 1 grotendeels gelijk bleef. Mercedes op eenzame hoogte won alles wat er te winnen viel, met daarachter Red Bull en Ferrari die de kruimels opraapten tot eind 2019. Ferrari wist drie races op rij te winnen. Waarna er geruchten, vooral gevoed vanuit het Red Bull kamp, gingen dat zij de boel bedonderden. Nadat de FIA zich er mee ging bemoeien en het ervoor zorgde dat Ferrari ineens helemaal nergens meer was ontlokte Plooij de uitspraak bij Max: “Dat krijg je ervan als je stopt met valsspelen.” Iedereen lachte Ferrari uit en de Italianen waren te schande gemaakt. Nooit, maar dan ook nooit zou Verstappen mogen uitkomen voor het scharlakenrode team, zo waren de teksten die er vrij kwamen vanuit Maranello. Het zal inmiddels wel weer anders zijn, een zelfde verhaal als over die eerdergenoemde fiets richting Ajax.

Corona kwam, 2020 ging voorbij met nog maar eens een kampioenschap voor Mercedes en Lewis Hamilton, en zij waren dan ook de stip aan de horizon. Na jaren van onophoudelijk succes waren zij de boom waaraan gezaagd werd. Ieder jaar kwam Red Bull iets dichterbij en de aanstaande reglementswijzigingen, welke in 2021 van kracht zouden worden, moesten het laatste stapje brengen. De auto werd zodanig anders dat er een nieuwe rangorde zou komen, echter door Corona werd dit met een jaar uitgesteld. Wel kwam er een kleine aanpassing vooral gericht op de vloer. Het zorgde ervoor dat Verstappen ineens wel de strijd aan kon gaan met het ongenaakbare Mercedes. Het werd voor Lewis Hamilton een strijd als nooit te voren. Op de baan, waarbij de Brit zich geen raad wist met de onberekenbare Verstappen. Op momenten dat het eigenlijk niet kon gooide de Nederlander zijn auto in een gat, waarbij de Mercedes vaker dan hem lief was eieren voor zijn geld koos.

Tot hij dat in Silverstone een keertje niet deed en zichzelf in de nesten werkte. Hij zond Verstappen de bandenstapel in en met 51G was het één van de zwaarste crashes ooit in de Formule 1. Het is dan protocol dat je dan naar het medisch centrum of ziekenhuis gaat. Hamilton had wel de bevestiging gekregen dat Verstappen in orde was, het externe ziekenhuisbezoek wist hij niks vanaf toen hij bijna heel Silverstone afrende met Britse vlag in de hand. Het zorgde voor ongekende haat naar Hamilton toe en het boegeroep van de Orange Army zwelde aan, met als dieptepunt Zandvoort en de Hungaroring. Nog altijd wordt deze 51G statistiek regelmatig aangehaald door zijn fans om aan te geven wat voor verschrikkelijke man die Hamilton toch is. Hamilton was dus al de Sjaak, daar kon best nog wel een schepje bovenop.

De teambaas van Mercedes Toto Wolff was de gebeten hond. Deze Oostenrijker was ooit zelf coureur, zonder het buitengewone talent van een Hamilton of Verstappen. Dus wat doe je dan… Dan word je teambaas. Eerst kocht hij zich in bij Williams, om een paar jaar later de overstap te maken naar Mercedes. De aandelen Williams werden ingeruild voor een belang van 30% bij Mercedes en ook op coureursvlak trok hij aan de touwtjes. Zo was of is hij de manager van Esteban Ocon, Valtteri Bottas en vast nog vele andere coureurs. Zoals eerder aangegeven wonnen ze bij Mercedes vanaf 2014 werkelijk alles wat er te winnen viel, wellicht wisten ze niet goed hoe om te gaan met verliezen en het leveren van strijd. Dus was het in 2021 tijd om maar weer eens het vertrouwde recept uit de kast te halen, en Ziggo werd ingeschakeld om herrie in de tent te creëren. Bottas zou als testcoureur zijn ingezet om motoren uit te testen. Het zorgde ervoor dat Jack Plooij voor leugenaar werd uitgemaakt door Wolff.

De races gingen verder en de strijd om het kampioenschap werd heviger. Het moddergooien tussen Mercedes en Red Bull kwam maar geen eind aan. Red Bull had daarbij het geluk om de wedstrijdleiding vaker dan Mercedes lief was aan de zijde te hebben. Diverse incidenten werden onbestraft gelaten of er werd een dealtje gesloten, waarbij iedereen kon meegenieten hoe dit gedaan werd. En dan was daar Abu Dhabi.

57 rondes lang leek er geen vuiltje aan de lucht voor Lewis Hamilton om zijn recordbrekende achtste titel binnen te halen. Tot de wedstrijdleiding de meest vreemde beslissingen nam en het alsnog de kant van Verstappen op ging, tot zeer grote frustratie van Wolff. Hamilton toonde zich echter een waar kampioen door het enige te doen wat hij kon: Max feliciteren met de zojuist behaalde titel. Ook al was hij het er niet mee eens en liet hij vervolgens ruim 3 maanden niets van zich horen.

In 2022 staat er vervolgens geen maat op Verstappen en zijn Red Bull. Hij begint wat stotterend, maar vervolgens wint hij bijna alles wat er te winnen valt. Geen vuiltje lijkt er aan de lucht, tot eind september. Er komt naar buiten in Duitse en Italiaanse pers dat Red Bull en Aston Martin het budgetplafond van 2021 zouden hebben overschreden. Toto Wolff is hierna logischerwijs één van de eerste die er zijn bedenkingen bij heeft. Op vragen vanuit de media antwoord hij dat dit het verschil heeft gemaakt in dat jaar en het ook doorwerkt naar de jaren daarna. Alle andere reacties van soortgelijke strekking deden er niet meer toe. Er werd openlijk getwijfeld aan de wereldtitel van Max, door Wolff. Opnieuw was de Oostenrijker een slecht verliezer. Columns verschenen over hoe verschrikkelijk Wolff was, want je mag je niet genaaid voelen als dit soort berichten naar buiten komen. Ook zijn er mensen die vanwege de Mercedes teambaas geen auto van het Duitse merk kopen, waarbij die fans dus een soort waanidee hebben dat het Mercedes ook maar iets interesseert of ze 1 of 2 auto’s minder verkopen. Alsof Red Bull een seconde wakker ligt dat ik geen Red Bull koop vanwege Christian Horner of Helmut Marko. Niet dat dit zo is overigens.

Hopelijk kunnen de fans van Max ook van de Formule 1 genieten zonder ongezonde rivaliteit. Het beeld bij de Formule 1 van vroeger is dat iedereen naast elkaar kan zitten, echt werkelijk iedereen. Er is geen hooliganisme zoals dat er wel bij het voetbal is, maar de komst van Max Verstappen-tribunes, in combinatie met overdadig nuttigen van alcohol, zorgt niet meer voor een gemoedelijke sfeer zoals vroeger. Je moet vooral uitkijken dat je niet de verkeerde pet op hebt. Het waait zelfs over naar andere fan bases zoals de tifosi, die recentelijk verwerpelijk gedrag vertoonden door iemand te manen de Red Bull-pet af te zetten.

Ik hoop dat het team waar ik voor juich, McLaren, ooit weer eens mag strijden voor een titel bij coureurs, dan wel constructeurs. Al ben ik wel bang dat wanneer het weer eens zover is ik dan van kledingstijl moet veranderen, want wellicht is Lando of Oscar op dat moment de nationale vijand.