| Race | Formula 1 Honda Japanese Grand Prix 2022 🇯🇵 |
| Circuit | Suzuka International Racing Course, Suzuka 🇯🇵 (5,807 km) |
| Datum | 09-10-2022 |
| Aantal ronden/ Raceafstand | 28 (van 53) 162,596 (van 307,471) km* |
| Pole position | Max Verstappen 🇳🇱 [33] – Red Bull Racing RBPT – 1:29.304 |
| Podium | 1. Max Verstappen 🇳🇱 [33] – Red Bull Racing RBPT 2. Sergio Pérez 🇲🇽 [11] – Red Bull Racing RBPT 3. Charles Leclerc 🇲🇨 [16] – Ferrari |
| Snelste ronde | Zhou Guanyu 🇨🇳 [24] – Alfa-Romeo Ferrari – 1:44.411 (ronde 20) |
| Driver of the Day | Sebastian Vettel 🇩🇪 [5] – Aston Martin Mercedes |
Het trauma van Jules
De kwalificatie van de Grand Prix van Japan was een spannende: Ferrari was ouderwets snel, maar met de snelle derde sector was ook Red Bull niet kansloos, en dus zette Verstappen zijn wagen op pole met maar liefst één honderdste van een seconde voorsprong. Je kunt maar zeker zijn. Het verschafte hem wel de ideale uitgangspositie om op de zondag de wereldtitel te pakken. Hij had immers alles in eigen hand en met een zege in combinatie met de snelste ronde zou hij sowieso kampioen zijn, ongeacht wat Leclerc zou presteren.
De race begon echter in nogal natte condities, wat de meeste coureurs er echter niet van weerhield om op intermediates van start te gaan. Verstappen kwam minder goed weg dan Leclerc, maar maakte direct zijn intenties duidelijk door buitenom zijn plaats te claimen. Daarachter was het Stroll die met een raketstart zeven plaatsen wist goed te maken. Teamgenoot Vettel deed dat wat minder, die kwam goed weg, maar toen hij in wilde sturen zat Alonso in de weg, en dus kon de Duitser zichzelf uit de grindbak graven.
Na de hairpin ging het mis voor Carlos Sainz. Hij verliest de controle in de 200R en klapt hard in de bandenstapels, waarbij Hamilton zijn wagen ternauwernood weet te ontwijken. Dat geldt niet voor Gasly en het losgekomen reclamebord wat door de AlphaTauri geschept wordt. De safety car komt de baan op, maar al snel volgt de rode vlag. Gasly (net gestopt) is tijdens de onderbreking woedend en het blijkt dat hij in de haast om aan te sluiten bij de rest van het veld plots een heftruck uit de spray ziet opdoemen. Levensgevaarlijk natuurlijk, en het riep meteen weer herinneringen op aan de fatale crash van Jules Bianchi, acht jaar geleden op ditzelfde circuit.
Gasly blijkt uiteindelijk te hard te hebben gereden onder rode vlag condities en krijgt daar een terechte straf voor, maar een blok staal op wielen in dit weer de baan op sturen terwijl er nog auto’s rijden is de goden verzoeken. Het ging gelukkig goed, maar ook een marshall moest aan de kant springen voor een voorbij rijdende auto. Wellicht ter compensatie van deze clusterfuck van jewelste duurde de rode vlag vervolgens twee uur, maar daarna mocht iedereen ook achter de safety car, en op full wets de race weer aanvangen.
Regenbanden niet gewenst!
Na twee rondjes achter Bernd Mayländer aantuffen was het Verstappen die het veld weer op gang bracht. Het was op dat moment al duidelijk dat het een getimede race zou gaan worden (een Grand Prix duurt indien onderbroken maximaal drie uur), maar de vraag was hoeveel ronden we op het bord zouden krijgen. Er is namelijk een nieuwe regel die bepaalt hoeveel punten er uitgedeeld worden indien een race niet de volledige afstand bedraagt. Tenminste, dat was het begrip op dat moment.
Verstappen en Leclerc beginnen meteen weg te lopen aan de voorkant van het veld, terwijl Vettel en Latifi vrijwel meteen binnenkomen voor intermediates. Dit blijkt een gouden zet, want al snel laten ze snellere tijden noteren dan de kop, en de rest komt dan ook vrij snel achter beide afzwaaiers aan. De regenbanden zijn duidelijk niet gewenst. Leclerc verliest wat tijd omdat Pérez eraan komt, maar eenmaal op de baan lijkt hij het gat met Verstappen redelijk te kunnen dichten. Lang duurt dit niet, want de Ferrari rookt de intermediates in no-time op, en Verstappen loopt dan ook gestaag uit op de Monegask.
In het middenveld is het wel leuk racen. George Russell klaagt in eerste instantie over de intermediates, maar als ze eenmaal een beetje op temperatuur zijn laat hij met een aantal prima inhaalacties zien dat ook hij de kunst van het regenracen beheerst. Teamgenoot Hamilton was ook rap onderweg, maar dankzij de parachute (lees: grote achtervleugel) die Mercedes achterop de W13 had gemonteerd bezat hij niet de snelheid om Ocon te passeren. De verdediging van Ocon is trouwens ook om door een ringetje te halen, en ondanks dat er niet wordt ingehaald is het een boeiend gevecht om naar te kijken.
Een aantal coureurs besluit om nogmaals te stoppen voor intermediates, met nog een minuutje of 15 te gaan, en dat legt zowel Zhou als Alonso geen windeieren. De Chinees rijdt namelijk de snelste ronde van de race, en dat is geen goed nieuws voor Verstappen, met Leclerc op de tweede plaats. Leclerc wil op zijn beurt van zijn intermediates af, maar dat gaat hem teveel plaatsen kosten, dus moet hij het volhouden ten opzichte van Pérez, die tot dat moment niet in het verhaal voorkomt.
Puntengepruts
Verstappen rijdt met grote stappen weg bij Leclerc, terwijl Pérez aansluit bij Leclerc en de Ferrari-coureur onder druk zet. En terwijl de klok verstrijkt, en Verstappen ondertussen als eerste over de finish is gekomen, verremt Leclerc zich in de Casio Triangle. Hij komt terug de baan op voor Pérez en weet hem af te blokken voor de tweede plek. De wedstrijdleiding wil het echter nog een keer bekijken, en Leclerc wordt dan ook onderzocht voor “leaving the track, and gaining an advantage”.
Ondertussen is er verwarring over de finishvlag, en of die wel in de juiste ronde getoond is, maar daar hebben Vettel en Alonso maling aan. Beide kampioenen strijden tot aan de vlag, waarbij het uiteindelijk Vettel is die met 0,011 seconden voorsprong zesde wordt. De andere vroege stopper, Nicholas Latifi, komt na een meer dan degelijke race als negende over de finish, genoeg voor twee punten.
De reeds aanwezige verwarring wordt echter nog groter als tijdens de podiuminterviews blijkt dat Leclerc een tijdstraf van vijf seconden krijgt, en dus als derde wordt geklasseerd. Hierdoor loopt Verstappen 7 punten uit, één te weinig om de wereldtitel binnen te slepen. Toch? Toch niet. De aangepaste puntentelling geldt alleen bij het onderbreken van een race en het niet verder kunnen gaan, niet als het zwart/wit geblokt getoond wordt. Dus resulteert de derde plaats van Leclerc in 10 punten voordeel voor Verstappen, en is hij dus wereldkampioen.
De verwarring is groot onder de fans, teambazen, journalisten en coureurs zelf, maar de ceremoniemeester van de FIA weet het zeker: Verstappen is de kampioen, en mag dan ook in de stoel van de kerstman plaatsnemen. Het is een anti-climax, maar door een schrijfwijze die in 1994 al in de boeken stond worden volledige punten uitgedeeld en is Verstappen tweevoudig wereldkampioen!
Oordeel
Wat er geracet werd was goed. Verstappen was dominant, maar de gevechten tussen Ocon en Hamilton, Vettel en Alonso, en Russell en iedereen maakten het een interessante race, met een vreemd einde dankzij de puntenverdeling: een 8.
Voor de Stirling Moss-award nomineer ik Nicholas Latifi. De Canadees was het pispaaltje van de grid na een foutieve afslag op vrijdag, maar door de strategie van zijn team goed uit te voeren sleepte hij twee welverdiende punten uit het vuur.
De nominatie voor de Ricardo Rosset-award gaat naar Carlos Sainz. De Spanjaard was eigenlijk het enige slachtoffer van de weersomstandigheden, dus ook de enige die slecht genoeg presteerde om in aanmerking te komen.
Nu de titel bij de coureurs is beslist gaan we naar de Lone Star State voor de Grand Prix van de Verenigde Staten. Red Bull kan dan kampioen worden bij de constructeurs, dan moeten ze 26 punten uitlopen op Ferrari.
| Eindoordeel | 8/10 |
| Stirling Moss-award | Nicholas Latifi 🇨🇦 [6] – Williams Mercedes |
| Ricardo Rosset-award | Carlos Sainz 🇪🇸 [55] – Ferrari |
Wees de eerste om te reageren