Voor de race op Silverstone was er eerst de sprintrace sprintkwalificatie. Na een zinderende kwalificatie, waarbij er tussen Hamilton en Verstappen slechts 75 duizendsten zat, mochten de coureurs oplijnen voor 17 rondes ongeremde race-actie! Tot zover het reclameplaatje.
Bij de Grand Prix van Oostenrijk was er een hoop te doen om de straffen die er werden uitgedeeld. De straffen voor Giovinazzi, Tsunoda, Stroll, Latifi en Mazepin waren allemaal vrij makkelijk te verklaren, dat waren allemaal zwart-wit beslissingen waarbij duidelijk een regel werd overtreden. Ook de straf voor Räikkönen zal niemand betwisten, gezien die gewoon als een blind paard tegen Vettel aanreed. De straffen van Norris en Pérez waren echter voer voor een uitgebreide discussie.
Na de kwalificatie was Max Verstappen nog wat ontevreden. Ja hij had pole position gehaald, maar het rondje was verre van perfect, en de tactiek was ook niet optimaal. Het deerde hem allemaal niet, want hij kwam als een raket uit de startblokken en zonder echte druk van achter kon hij de lange run de berg op beginnen.
De Red Bull Ring heeft een van de mooiste omgevingen om een Formule 1-race te houden, en als het zonnetje schijnt ziet het er allemaal nog pittoresker uit. De voorspelde onweersbuien bleven helaas uit, dus de race ging rustig van start. Charles Leclerc verkeek zich op Pierre Gasly en reed de achterband van laatstgenoemde lek, en moest zelf naar binnen voor een nieuwe voorvleugel. Ook Giovinazzi en Latifi werden slachtoffer, omdat Gasly zijn auto in de Remuskurve niet ingestuurd kreeg en tegen beide heren aanreed. Vervolgens kwam hij á la Gilles Villeneuve in Zandvoort ’79 op drie wielen de pits in, waarmee het meteen einde oefening was.
Na een spannende kwalificatie was het Max Verstappen die vanaf pole mocht beginnen op het Circuit Paul Ricard, vernoemd naar de drankenboer die het Pastis-drankje wereldberoemd maakte. Later gekocht door toenmalige F1-baas Bernie Ecclestone die er een testbaan van maakte met maar liefst 167 verschillende configuraties, waar er welgeteld 0 interessant van zijn. Daarbij is de volledige baan omzoomd met blauwe en rode strepen die als moderne vervanging voor grindbakken dienen. Goed voor de veiligheid, slecht voor de banden en je ogen als toeschouwer.
De race in Baku begon met wederom Charles Leclerc op pole, met het verschil dat hij deze keer wél van start kon gaan. Naast hem Lewis Hamilton die na een ontluisterende vrijdag zijn setup radicaal omgooide om nog iets van zijn weekend te maken, en achter hem Max Verstappen die schijtchagrijnig was dat hem twee raceweekenden op rij een kans op pole position werd ontnomen door een rode vlag in Q3. De risico’s van racen op een stratenbaan.
Wie Monaco zegt, zegt gokken. Het plein voor het wereldberoemde casino maakt al sinds jaar en dag deel uit van het Formule 1-circuit, en dit jaar besloten Charles Leclerc en Ferrari hun geluk te beproeven. De Monegask was tijdens de kwalificatie namelijk gecrasht in de tweede zwembadchicane, op een manier die Max Verstappen ook al tweemaal was overkomen. Gelukkig stond Leclerc op dat moment al op pole position, en de resulterende rode vlag betekende ook dat niemand zijn laatste run kon afmaken. Waar Verstappen (en anderen in soortgelijke situaties) in het verleden hun versnellingsbak moesten wisselen gaf Ferrari aan dat er geen serieuze schade aan de bak was, wat zondagochtend nogmaals werd bevestigd. Geluk bij een ongeluk voor de thuisrijder.
De race op het circuit bij Barcelona heeft de reputatie nogal een snooze-fest te zijn. Ten eerste zijn er nogal een hoop verschillende bochten, waarbij echt stevige remzones afwezig zijn, zeker met de nieuwe layout van La Caixa (bocht 10). Tel daarbij op dat er letterlijk tienduizenden kilometers aan testwerk liggen, en alles wordt zo voorspelbaar als de pest.
Waar Max Verstappen vorig jaar nog zeven tienden van een seconde achter de pole position aanmodderde, was het dit jaar een echte strijd waarbij Lewis Hamilton met 0.034 seconden zijn 100e pole binnenhaalde. Genoeg redenen om enigszins opgewekt te zijn voor deze race.
Vorig jaar bleek het circuit in Portimão naast een achtbaan ook een schaatsbaan te zijn. Het asfalt was vervangen en bood daardoor geen grip. Tel daarbij op dat het koud was en het was gaan miezeren: chaos. Dit jaar was het niet veel beter gesteld met de grip van het asfalt, maar gelukkig was het wel wat warmer en bleef de regen weg, met als gevolg dat de start dit jaar een stuk minder spectaculair was. De top drie bleef dan ook onveranderd, maar Pérez verloor wel een plaatsje aan Carlos Sainz die op de zachte band startte.
De FIA kondigde gisteren aan dat de sprintraces sprintkwalificaties definitief doorgaan dit seizoen. De ontvangst op Twitter was op z’n zachtst gezegd gemengd, om niet te zeggen gepolariseerd. De sprintraces sprintkwalificaties zullen bij 2 Europese en 1 “overzeese” Grands Prix uitgeprobeerd worden. Silverstone en Monza zijn min of meer al bevestigd voor de Europese rondes, en voor de “overzeese” ronde lijkt Interlagos het slachtoffer te worden.
